01
Rozporządzenie UE dotyczące opakowań i odpadów opakowaniowych oraz opakowania zrównoważone
2024-04-13 11:00:06
W listopadzie 2023 r. ogłoszenie unijnego projektu rozporządzeń w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych przyciągnęło uwagę całego świata. Rozporządzenie w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (PPWR) to propozycja ogłoszona przez Unię Europejską 30 listopada 2022 roku, mająca na celu ujednolicenie gospodarki opakowaniami i odpadami opakowaniowymi pomiędzy państwami członkowskimi na poziomie unijnym.
Rozporządzenie to określa wymogi dotyczące stosowania tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu, ale wywołało kontrowersje w branży. Jak oceniasz kierunek rozwoju PPWR? Jaki jest przyszły trend w zakresie zrównoważonych opakowań?
1: Główne cele PPWR
PPWR obejmuje głównie trzy główne cele:
Zapobiegaj powstawaniu odpadów opakowaniowych: Zmniejsz ilość odpadów opakowaniowych, ogranicz niepotrzebne opakowania i promuj rozwiązania w zakresie opakowań wielokrotnego użytku i wielokrotnego napełniania.
Promuj wysokiej jakości recykling („obieg zamknięty”): do 2030 r. wszystkie opakowania na rynku UE będą nadawały się do recyklingu w sposób ekonomicznie opłacalny.
Zwiększenie wykorzystania tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu w opakowaniach: Zmniejsz zapotrzebowanie na pierwotne zasoby naturalne, stwórz dobrze funkcjonujący rynek surowców wtórnych (materiałów pochodzących z recyklingu) i zwiększ wykorzystanie tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu w opakowaniach poprzez ustalenie obowiązkowych docelowych proporcji materiałów pochodzących z recyklingu.
Wśród nich trzeci cel to promowanie tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu, zwiększenie wskaźnika recyklingu tworzyw sztucznych i maksymalne utrzymanie tworzyw sztucznych w strumieniu recyklingu opakowań. To ważne zadanie PPWR.
2. Reakcja branży na PPWR
Trzeci cel PPWR wywołał duże kontrowersje w branży opakowaniowej.
Przeciwne głosy uważają, że PPWR powinno skupić się na ograniczaniu i zastępowaniu opakowań z tworzyw sztucznych, a nie na zachęcaniu do recyklingu tworzyw sztucznych, tak aby więcej tworzyw sztucznych pozostało w strumieniu recyklingu opakowań. UE powinna promować stosowanie opakowań bardziej nadających się do recyklingu, takich jak opakowania papierowe, w celu zastąpienia opakowań z tworzyw sztucznych.
W UE wskaźnik recyklingu opakowań papierowych wynosi blisko 90%, co stanowi najwyższy wskaźnik recyklingu spośród wszystkich materiałów opakowaniowych. Co ważniejsze, w porównaniu do innych opakowań (drewno, szkło, metal itp.), opakowania papierowe mają tę samą zaletę, czyli niską gęstość, co opakowania plastikowe.
Lekkie opakowanie nie tylko zmniejsza koszty transportu, ale także zmniejsza zużycie energii i emisję generowaną podczas transportu. Obecny cel tych prac nieuchronnie ograniczy przestrzeń użytkową opakowań papierowych, które i tak charakteryzują się wysokimi wskaźnikami recyklingu.
3. Czy opakowania papierowe zastąpią opakowania plastikowe?
W rzeczywistości w dziedzinie opakowań niektórzy ludzie zawsze nawoływali do stosowania opakowań papierowych w celu całkowitego zastąpienia opakowań z tworzyw sztucznych.
Naturalna celuloza papieru nie występuje długo w środowisku tak jak plastik i łatwo ulega rozkładowi. Proces recyklingu i ponownego roztwarzania toreb papierowych pokonsumenckich jest również bardzo zaawansowany. Dlatego z punktu widzenia przetwarzania porecyklingowego opakowania papierowe są doskonałym materiałem.
Jednak na tym etapie dążenie do całkowitego zastąpienia opakowań papierowych opakowaniami plastikowymi nie jest najlepszym wyborem. Opakowania papierowe, ograniczone obecnym poziomem technologii, nadal mają kilka poważnych niedociągnięć, które należy rozwiązać.
Słabe właściwości barierowe: Jeśli chodzi o ochronę produktu, pierwszą wadą opakowań papierowych są słabe właściwości barierowe i konieczne jest opracowanie warstwy barierowej. Aby przezwyciężyć ograniczenia tradycyjnych opakowań papierowych w zakresie właściwości barierowych, zwykle stosuje się technologię powlekania lub wprowadzenie warstwy barierowej w celu poprawy ich właściwości barierowych. Te substancje powłokowe i pośrednie warstwy barierowe są na ogół polimerami. Wprowadzenie takich substancji do strumienia recyklingu opakowań papierowych zwiększy trudność recyklingu opakowań papierowych i może prowadzić do obniżenia jakości produktów pochodzących z recyklingu. Dlatego chcąc poszerzyć zakres zastosowań opakowań papierowych, należy w dalszym ciągu udoskonalać powłoki/warstwy barierowe łatwo nadające się do recyklingu, w tym: opracowywać łatwo rozdzielalne powłoki i warstwy barierowe, stosować warstwy barierowe na bazie materiałów odnawialnych itp.
Charakterystyka materiału: Papier jest materiałem o porowatej strukturze. Cecha ta decyduje o tym, że papier charakteryzuje się dużą przepuszczalnością powietrza i higroskopijnością, a także jest bardziej podatny na infekcje mikrobiologiczne. Jest to bardzo szkodliwe dla łatwo psującej się żywności i produktów wrażliwych. Dla porównania opakowania z tworzyw sztucznych mają zwykle lepszą szczelność i odporność na wilgoć.
Złe właściwości mechaniczne: Trzecią wadą opakowań papierowych są ich słabe właściwości mechaniczne, które są znacznie słabsze niż tworzywa sztuczne pod względem odporności na rozdarcie, ściskania, udarności i wytrzymałości na mokro. Zastosowanie dodatków i konstrukcja wzmocnionych konstrukcji może w pewnym stopniu poprawić właściwości mechaniczne opakowań papierowych, ale ograniczenia ich własnej konstrukcji z pewnością nie poprawią wydajności na tym samym poziomie, co opakowania z tworzyw sztucznych.
W rzeczywistości w procesie produkcji opakowań papierowych zarówno zużycie energii, jak i wpływ na emisję gazów cieplarnianych są kilkakrotnie większe niż w przypadku opakowań z tworzyw sztucznych. Powoduje to, że opakowania papierowe muszą być ponownie wykorzystywane częściej, aby zrównoważyć wpływ procesu produkcji/recyklingu na środowisko. A jego wydajność jest główną przeszkodą ograniczającą ponowne wykorzystanie opakowań papierowych.
Musimy potwierdzić ogromny wkład opakowań papierowych w dziedzinę odnawialnych źródeł energii, jednak powyższe ograniczenia uniemożliwiają na tym etapie całkowite zastąpienie opakowań papierowych opakowaniami z tworzyw sztucznych.
4. Przyszłość zrównoważonych opakowań?
Dla porównania właściwości plastiku jako samego opakowania są bardzo dobre. Ma nie tylko niską gęstość i silne właściwości barierowe, ale ma także zalety elastyczności, odporności na uderzenia, dużej stabilności chemicznej i nie szkodzi środowisku podczas procesu produkcyjnego.
Największym obecnie problemem związanym z opakowaniami z tworzyw sztucznych jest to, że są one trudne do rozkładu w przyrodzie, co ułatwia ich akumulację w przyrodzie i jest szczególnie szkodliwe dla organizmów żywych. Na tym etapie stopień recyklingu tworzyw sztucznych jest stosunkowo niski. UE, jako region o najwyższym wskaźniku recyklingu tworzyw sztucznych na świecie, wynosi zaledwie 32,5%, więc nadal jest sporo do poprawy.
W przypadku opakowań wykonanych z różnych materiałów wierzymy, że materiały opakowaniowe należy wybierać w oparciu o właściwości różnych materiałów i ich zastosowanie w określonych dziedzinach, a nie ślepo szukać jednego materiału w celu zastąpienia innego. Jeśli materiał zostanie zmuszony do przystosowania się do słabego pola, nie tylko spowoduje to marnotrawstwo produktu, ale także obniży jakość recyklingu opakowania lub zmniejszy liczbę jego ponownego użycia.
Jeśli więc chodzi o opakowania z tworzyw sztucznych, odpowiedź może nie być tak prosta, jak całkowite zastąpienie ich innym materiałem. Z punktu widzenia ochrony środowiska, niezależnie od rodzaju opakowania, projekt łatwy do recyklingu i ponownego użycia może zawsze zmniejszyć jego szkodliwość dla środowiska.
Ponieważ na tym etapie nie można znaleźć bardziej odpowiednich alternatyw, które mogłyby zastąpić opakowania z tworzyw sztucznych, bardziej rozsądnym sposobem jest zapewnienie recyklingu większej ilości opakowań z tworzyw sztucznych w ramach istniejącego strumienia recyklingu oraz ograniczenie produkcji i odpadów pierwotnych tworzyw sztucznych. . Koncentracja UE na zwiększaniu poziomu recyklingu tworzyw sztucznych jest również wynikiem wszechstronnego rozważenia obecnego stanu branży opakowań i przyszłych tras recyklingu.